Vlier

Vlierbessenjam had ik wel eens gemaakt, maar vlierbloesemsiroop stond nog steeds op het verlanglijstje. Dus hebben we vrijdag lekker bloesem gehaald op een weggetje waar geen gemotoriseerd verkeer langs komt. Dat is even wandelen, maar dan heb je ook wat. Uitlaatgasvrije vlierbloesem.

Dan volg je een lekker recept, zet de bloesem in 2 liter lauw water in de vensterbank en je wacht. Eigenlijk hoort het 24 uur in het zonnetje te staan, maar er was geen zonnetje. Dus heeft de pot vol bloesem 48 uur in een warme vensterbank gestaan. Plasticfolie erop, elastiek erom, en now we wait. En vandaag was het zover, we hebben er siroop van gemaakt. Of eigenlijk zijn we daar nog mee bezig.

Er staan wijnflessen op het aanrecht klaar om gevuld te worden. Er liggen vacuvin doppen klaar om de flessen te sluiten. En een trechter om de vlierbloesemsiroop door te gieten. Allemaal schoongemaakt met kokend water. Nu nog hopen dat het recept met 500gr rietsuiker per 1 liter siroop ook echt zo lekker is als het klinkt. Het is in ieder geval geen blanke siroop zoals ik hem heb leren kennen op de Etstoeldag.

Toen ik even zocht naar de vlierbes leerde ik nog wat nieuws ook. De latijnse naam voor Vlierbes is Sambucus. Maar het heeft niets te maken met het anijsdrankje met die naam. Wat het favoriete drankje blijkt te zijn van schoonzus, die het dan ook prompt voor haar huwelijksjubileum gekregen heeft dit jaar. Vlierbessenjenever ken ik wel en vind ik lekker, sambuca heb ik nog nooit geproefd. Dat hoor je even aan te steken voor de smaak. Met 40% alcohol moet dat aansteken geen enkele moeite zijn.

En omdat we veel te veel bloesem hebben geplukt voor 2 liter siroop is er ook bloesem verwerkt in de pannekoek van vrijdag. Dat is een aanrader, lekker fris en honingachtig. Maar nu ga ik nog even verder met de alcoholloze siroop. U hoort nog van mij hoe die smaakt.