Bloei en boef

Het valt soms niet mee om een jonge kat te hebben. Het valt soms om. Dat gebeurde met onze bak vol tulpenbollen in de vensterbank deze week. Gelukkig zijn de bollen niet beschadigd, maar de bak is wel kapot. Geen ramp, het is een tijdelijk bakje wat we voornamelijk hebben voor het optrekken van zaad. Maar toch: rotzooi op de vloer, geschrokken kat, geschrokken Johan en geschrokken ik.

Yoda was op weg naar de gieter. Hij is dol op water en hij ontdekt het echt. Drinken uit het bakje met schoon water wat ze voor je klaarzetten? Doe niet zo absurd! Je drinkt lekker belegen regenwater uit de vogeldrinkbak. Of uit het putje van de droogmolen. Of uit de wc. En daar ga je bij staan als er doorgetrokken wordt. Gelukkig hebben wij geen makkelijk te bedienen hendeltje aan de wc zitten, anders zou hij leren hoe hij hem zelf door kan trekken. En als we douchen komt ie ook naar boven rennen. Om gefascineerd te kijken hoe het water door het putje wegstroomt. Of om op de wasbak te klimmen om het straaltje uit de kraan te drinken.

En uit de gieters in de vensterbank, daar kun je ook heel erg lekker uit drinken. Of dat water te gebruiken om je helemaal te wassen zoals op dit moment. Het is regenwater, dat geef ik toe, dat zou ik ook lekkerder vinden dan gechloreerd leidingwater als ik zo'n fijn reukorgaan had. Maar goed, het blijft een grappig fenomeen. Behalve als daarbij de bloempotten sneuvelen. Die het toch al zwaar te verduren hebben nu er al weken zoveel sneeuw ligt. Want droge warme aarde binnen wint het toch van de kattenbak en de sneeuw buiten als plekje om te plassen. Het is (nog) niet gelukt, maar wel geprobeerd. Vooral de grote pot van de ficus is al een aantal keren doelwit geweest. Gelukkig is het bijna weer lente ;-)

De bollen in de vensterbank zijn flink gegroeid. Die in de blauwe bak bloeien zoals voorspeld, maar ik had niet door dat ze al zo snel met zoveel bloemen zouden komen. De witte bloempjes zagen we ontvouwen, de blauwe krokussen ook. En toen zagen we voorzichtig geel bij de iris tevoorschijn komen, maar gisterochtend stond niet de gele maar de blauwe opeens vol in bloei. De gele is er in de loop van de dag bij gekomen en nu is het wachten alleen nog op de witte narcissen. Die zullen nog wel even op zich laten wachten ook, de steel moet nog groeien.

Ook leuk doen de witte hyacinten het, je ziet echt voortgang. Of de gele narcissen daarnaast nog op tijd geplant zijn betwijfel ik, maar ik heb maar geduld. En de lange bakken in de vensterbank vertonen ook allemaal groei, al zijn het gemiddeld nog wel heel kleine bolletjes. Meer groene spriet dan bloei zal dat worden, maar ook daarvoor geldt: ik heb wel geduld. Je kunt de natuur wel iets versnellen en manipuleren, maar de bollen hebben ook gewoon de tijd nodig.

De amaryllis groeit gestaag door. De ander is bijna uitgebloeid, de witte uit het verjaardagsboeket van Johan is op zijn mooist nu. We hadden helemaal niet direct gezien dat daar zo'n mooie spierwitte amaryllis in zat, maar nu valt hij wel op. Tussen eucalyptus en alstroemeria en hydrangea en rozen en lysianthus zou je dat niet verwachten, dat zijn allemaal echte blikvangers. Maar door zijn grootte en kracht en glimmende kelkbladen en prachtige lange meeldraden en stamper blijft dit de topper van een prachtig boeket.

Een andere boevige actie van Yoda is dat hij het brood voor de vogeltjes op blijft snoepen. Alsof hij al niet genoeg voer krijgt. Zijn bakje harde brokjes staat altijd klaar, twee of zelfs driemaal daags een beetje blikvoer of een half zakje lekkers.... Hij wordt verwend, maar dat kan allemaal natuurlijk niet tippen aan broodkruimels met zonnebloemolie. Ik ga zo even een heleboel brood wat oud ligt te worden omzetten in kruimels en dan vries ik het in. Kan ik elke dag dat er nog sneeuw ligt of dat het kouder is een handje pakken, olie erover en buiten leggen voor de mussen, merels, spreeuwen en roodborst en andere liefhebbers. Sinds zaterdag hangt er zelfs een speciale vetbol met pindameel en insecten er in, voor de kleine insecteneters. Mezen en heggenmussen hebben we hier ook veel, en die kunnen weliswaar op zaad overleven, maar een beetje insect zal ze goed doen. Het blok hangt in de braam, dus goed bereikbaar. En het brood gooi ik tegenwoordig pas buiten als de katten hun grote middagdut doen. Nu dus ongeveer. Wat ze dan nog vinden als ze voor de avondmaaltijd weer buiten struinen mogen ze hebben. Dat is tweede keus, dat vinden de vogeltjes niet erg.