zaterdag, maart 07, 2009

Tuinboon

Als tiener was ik redacteur van de schoolkrant. De profetische naam van dat blaadje was ‘de Tuinboon’. Wist ik toen veel dat ik jaren later elk jaar het moetuin seizoen zou beginnen met het planten van tuinbonen. Ik heb ze wel altijd lekker gevonden, zo uit een pot met een beetje spekkies, wat jus en wat aardappel. Dat gaf me altijd een heerlijk voorjaarsgevoel. Of als stamppot met witte bonen en kaas, een heerlijke vegetarische maaltijd.

Verse tuinbonen, kapucijners, witte of bruine bonen at ik eigenlijk nooit. Ik had in mijn studententijd wel een huisgenoot die regelmatig thuiskwam met een portie raasdonders. Eerst dacht ik dat hij me voor de gek hield, maar zo heet een soort kapucijners echt. Hij at dat dan met ui en stroop, als ik een portie kreeg at ik het gewoon als groente bij rijst en een vegaburger. In die periode at ik nauwelijks vlees, alleen af en toe spek in de winter.

Verse groente is natuurlijk veel lekkerder, maar juist dit soort makkelijk te telen basisgroente is duur. Waar je het ook koopt, bij de groenteboer of op de markt, het is gewoon duur. En dat terwijl het zo makkelijk te telen is, zo vroeg in het jaar al. Blijkbaar is de vraag zo laag dat de prijs hoog gehouden kan worden. Doperwtjes en bonen uit blik kosten immers bijna niets. Waarom zou je dan ook nog peulen veilen. Ook peultjes zijn duur, mijn favoriete boon. En die kun je niet anders dan vers eten, dus waarom die nou duur zijn. Misschien omdat het plukken arbeidsintensief is?

In ieder geval, tegenwoordig staan er elk jaar van allerlei soorten bonen in de moestuin. De tuinbonen als eerste, en omdat het voor het eerst een stralende zonnige dag in het voorjaar was zijn die in potjes in de grond gestopt. Ze mogen kiemen in de kas, het kan nog erg koud zijn buiten. Lekker is dat, de eerste dag in de tuin. Niet dat het al warm is, de wind raast nog kil door de schutting. Maar de grond is gespit, de troep grotendeels opgeruimd, de planten die we niet meer willen zijn in de groene bak beland.

De laatste potten met bloembollen zijn binnengehaald, de knop zit er dik in. De appel en frambozen zijn bijgesnoeid en opgebonden. De laatste vetbol hangt klaar voor de vogels. Het is nog niet echt voorjaar, maar het komt er aan. Eventjes nog jongens, eventjes!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.