donderdag, januari 29, 2009

Opruiming

Het is nog veel te vroeg voor de grote schoonmaak, maar we zijn alvast begonnen. Een ouderwets principe, zo'n grote schoonmaak, maar voor ons werkt het wel. Het wordt tijd voor een werkster bij ons thuis, of hoe ze een schoonmaakspecialist tegenwoordig ook noemen. Maar dat is nog niet zo heel simpel te regelen. Je moet iemand wel kunnen vertrouwen met je spullen en eventueel je sleutel, als je al iemand gevonden hebt die voor een redelijk tarief wil werken. En dan bedoel ik echt niet dat het op een koopje moet, maar 15 euro per uur is toch wel ongeveer ons maximum.

Dus gewoon de grote schoonmaak. Beginnen bij het begin, dus boven en bovenop de kast. Daar heb ik dozen uitgezocht en gesorteerd, stof weggeveegd, lappen en bollen wol uitgezocht. Sokken gesorteerd en met droeve ogen een paar zeer geliefde maar toch echt versleten exemplaren in de prullenbak gegooid. Alle shirts en broeken en truien van de legplanken gehaald, opnieuw opgevouwen en gekeurd op bruikbaarheid. Alle hangende kleren geïnspecteerd, 2 broeken op de naaikist gelegd om te repareren en nog wat in een zak gestopt om weg te geven. Er zijn weinig kleren die ik bewaar als ik ze langer dan een jaar niet draag, maar 1 shirt wat ik ooit zelf geborduurd heb maar niet meer draag kan ik nog niet wegdoen. Verder is het mooi uitgedund.

De foto’s en kaarten van vakanties zijn ook uitgezocht en netjes in dozen gesorteerd. We kunnen nog wel wat nieuwe dozen gebruiken, van die mooie met versterkte hoekjes en labeltjes. En het is hoog tijd voor een nieuwe likspatel in de keuken, en het is hoog tijd voor een nieuwe kaas en belegdoos voor in de keuken. Tijd voor Ikea dus, en dat gaan we morgen doen. Je moet toch een excuus verzinnen nietwaar?

Waarom we nu al aan de schoonmaak zijn en niet wachten tot het voorjaar? Nou, in het voorjaar zijn we meestal drukker met de moestuin. Daar rijpen de plannetjes nu voor, de indeling moet nog gemaakt worden. Maar de vorig jaar gewonnen zaden zijn vandaag al gesorteerd. We weten wat er geplant kan worden, nu nog kijken waar we ruimte voor hebben. Daar is altijd veel te weinig van. Als het moestuincomplex niet helemaal aan de andere kant van de stad lag hadden we al lang een volkstuintje. Misschien eens in het naburige dorp kijken, daar ligt het complex aan onze kant. En daar gaan we toch al lang heen voor de kaasboer, de dierenarts en vaak de supermarkt. Dan hebben we mooi ruimte voor courgettes en pompoenen. Als de schoonmaak klaar is mag ik daar weer van dromen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat hier uw bericht achter, maar hou het vrolijk.