School

Vanmorgen werd ik wel heel vroeg wakker. Normaal gesproken zit ik om 6:12u in de trein, dus de wekker staat om 5:20u. Mijn leven begint daar ook op af te stemmen. Om 10 uur in de avond ben ik op en verlang ik naar bed. Zelfs op vrije dagen ben ik vroeg op. 6 uur is lekker lui, 7 uur is uitslapen, 8 uur is een schandaal!

Vannacht kon ik niet slapen van de spanning. Mijn tas stond gepakt, de wekker lekker laat (7:20) en mijn kleren lagen klaar. Ik ga elke dag naar school, maar vandaag weer voor het eerst als leerling. Ik weet eigenlijk niet of ik vroeger ook zo gespannen was voor de eerste schooldag, vandaag was ik het zeker. Vroeg wakker(half 4!) rugpijn van de spanning en een trillip.

De trein zat vol, ik moest drie kwartier staan tussen ontevreden mensen. Ik werd er zelf ook niet vrolijker van. Gelukkig zag ik weer mensen die plaats maakten voor ouderen. En ik was echt niet het grootste slachtoffer: mensen moesten ook na mijn eindbestemming nog wel staan. Volgende station, 35 minuten later.

Na een wandeling door stralend weer heb ik de school gevonden. Ik zal er niet vaak komen de volgende jaren, alleen voor tentamens. Mondelinge lessen en groepsbijeenkomsten zijn in Utrecht, nog verder dus. Tentamens zijn helaas door de week, ik moet maar eens zien hoe ik daar mee omga.

Ik voelde me een beetje weer twaalf. Maar toch is het anders. Als je twaalf bent laat je alles op je afkomen en laat je ook alles met je gebeuren. Nu liet ik niet teveel gebeuren, ik nam zelf het heft in handen. De toetstest was zo weer klaar, in mijn tempo. De slechte omstandigheden in het computerlokaal, de slechte organisatie, meteen gemeld. Geen klacht, maar gewoon duidelijkheid voor de school. Het was ook bar en boos hoeveel fouten er met studenten gemaakt werden.
Ik voel me dubbel na deze eerste dag. I k heb zin in het resultaat, maar ik zie als een berg op tegen de studie. Ach ja, ik mag dan wel naar de berg kijken, ik zie tenminste geen beren op mijn pad. Zelfs geen knuffelberen.